Tekst ćemo početi jednim pitanjem... Po vašem mišljenju, koja osoba bi bila najadekvatnija za mjesto predsjednika Streljačkog saveza Republike Srpske? Svaki od kandidata ima iskustvo iz streljanja u i oko Srebrenice, međunarodno su „priznati“ i poznati, dokazane srpske patriote, manje ili više osveštani od strane Srpske pravoslavne crkve, a samim tim i ugledni članovi našeg društva. Opet, treba izabrati najboljeg jer se radi o olimpijskom sportu, to su naši ambasadori u svijetu, jer će upravo oni biti uzori mladim strelcima Republike Srpske. Na kraju je izabran pravi čovjek na pravom mjestu. Naravno ovo nije neka velika novost ako znamo koliko Republika Srpska vodi računa o integraciji ratnih zločinaca u društvo. Tako je onomad Simo Zarić, osuđen na šest godina zatvora zbog progona počinjenog okrutnim i nehumanim postupcima, uključujući premlaćivanje i mučenje nesrpskog stanovništva u Šamcu, bio zamjenik načelnika tog grada.

„Komunalne službe gradova i opština imaju zakonsku obavezu da očiste fasade u Srbiji od crteža Ratka Mladića i drugih ratnih zločinaca, ali i od svih drugih grafita koji pozivaju na mržnju, kao što je znak Z“, poručili su iz Inicijative mladih za ljudska prava (YIHR Srbija), nakon što su podnijeli čak 308 prijava komunalnim službama u deset gradova i općina u Srbiji sa zahtjevom da se obrišu konkretni murali i grafiti koji slave ratnog zločinca Ratka Mladića. Zapovjednika 9. korpusa JNA za vrijeme rata u Hrvatskoj, a kasnije šefa Vrhovnog štaba Vojske RS, Haški sud osudio je na kaznu doživotnog zatvora zbog genocida, zločina protiv čovječnosti i ratnih zločina. Njegov lik i djelo u Srbiji se učestalo slave, posebno na nogometnim utakmicama, pa su tako navijači Crvene zvezde proteklog vikenda velikim transparentom Mladiću čestitali rođendan s porukom – „Svaki Srbin vama kapu diže, i po vašem uzoru djecu podiže“.

Na nedavno održanom 51. beogradskom FEST-u, u prepunoj dvorani MTS, imala sam priliku pogledati laureata canneskog filmskog festivala, talijansku dramu redatelja Felixa van Groeningena i Charlotte Vandermeersch, „Osam planina“. Veliku cannesku nagradu žirija odnijela je ova meditativna, duboka i nježna priča o prijateljstvu dvojice muškaraca snimljena po bestselleru talijanskog pisca Paola Cognettija. Njihova priča počinje na obroncima talijanskih Alpa gdje je dječak Bruno stalni stanovnik, jedino dijete tih 1980-ih i jedan od rijetkih preostalih rezidenata tamošnjeg romantičarskog, ali u isto vrijeme vrlo surovog kraja. Drugi dječak Pietro pak živi u građanskoj obitelji u velikom i zagušljivom Torinu, no svako ljeto provodi u alpskoj vikendici svojih roditelja. nježne i brižne majke i strogog oca, tvorničkog direktora i žestokog sanjara.